Soep
Voor mijn moeder was een bezoek niet compleet als je niet iets te eten nam. Wil je een beschuit met aardbeien? Echt niet? Zo gemaakt hoor. Wil je een boterham met kaas? Net gekocht bij de kaasboer. Wil je een tosti?
Ja, zei je dan maar na een keertje of tien.
Mijn vader werd thuisgebracht door een oude golfmaat. Hij kwam even binnen, maar moest eigenlijk door. Eén glaasje dan. ‘Wil je soep, Jan’, zei mijn moeder. ‘Nee dank je Lida’. ‘Zo gemaakt hoor Jan’. ‘Heel lief Lida, maar nee dank je’.
Even viel er een stilte en nam Jan een slokje van zijn whisky.
Mijn moeder wiebelde op haar stoel. ‘Ik schenk een kopje voor je in Jan’, zei ze en vlug liep ze naar de keuken.
Jan keek verbaasd naar mijn vader die op dat moment een grote slok van zijn whisky nam.
‘Kijk Jan, een kopje soep voor jou’. Jan pakte het aan en nam een lepel soep. ‘Heerlijk Lida’, zei hij met een glimlach.
‘Zie je nou wel’, zei mijn moeder voldaan, ‘hij vindt het lekker!’
Mei 2020